ورور که پنير ـ د ماشومانو منظوم نکل

: Published: 23 September 2016

source of image: http://wallpaperpixel.com/thumbnail/55/11/two-mice-in-danger-of-a-cat-preview.jpg

دوه موږکان ول راوتلي له خپل غاره
دوی کښل بويان له تورې شپې بيا تر سهاره
ستړي ول دواړه دغه ورونه بې حسابه
باندي راغلې چي وه ورځ وږې خرابه

دغه او ګڼ شمېر نور د ماشومانو منظوم او منثور نکلونه پر www.kochnai.com هم لوستلای سئ.

دوه موږکان ول راوتلي له خپل غاره
دوی کښل بويان له تورې شپې بيا تر سهاره
ستړي ول دواړه دغه ورونه بې حسابه
باندي راغلې چي وه ورځ وږې خرابه
غوږونه يې شک سول پاته نه سول دوی زهير
پر يو ډېران کله چي يې وموند لوی پنير
خو د پنير پر وېش د دواړو شورماشور سو
فتنه رامنځ ته سوه د دواړو زور ما زور سو
يوه پيشي په دغه حال کي سوه حاضره
جګ جګ برېتونه په سرو سترګو سوه ناظره
پيشو ويل ستاسو تر منځ به زه قاضي سم
ستاسو په سوله به رشتيا زښته راضي سم
همدا ؤ دواړه موږکان په دې رضا سول
له پيشوګۍ څخه غوښتونکي د قضا سول
پيشو هم وويشی پنير پر غبرګو برخو
کوچنۍ يوه وه بله لويه وه له برخو
وړه ټوټه چي موږک کوم کړله تر لاسه
په احتجاج او په لانجو سو بې اخلاصه
د کوم موږک چي سوه ټوټه په نصيب لويه
هغه ويل چي خلاص مي کړه د پلار له زويه
همدا ؤ وتړی پيشو لومړی موږک ژر
دويم يې وخوړی لومړی سو لا هک پک ژر
پيشو بيا وخوړ ټول پنير او په خندا سوه
موږک تړلي ته نژدې او په نڅا سوه
پيشي موږک ته ويل اې کوچنی کم عقله
ورور مي ستا وخوړی ته پاته يې بد شکله
دا ستا په سترګو کي چي وينم زما هيبت دی
ستا د ورور وروسته اوس نو ستا واری نوبت دی
تر ورورګلوۍ ورته مهم چي نس او مال وي
ذليل به مړه وي تل مدام به يې دا حال وي

احمدولي اڅکزی، د ۲۰۱۶ کال د سپتمبر ۲۳مه نېټه، بون

اصلاح سوې بڼه:

یوه کیسه درته کوم د موږکانو
د دوو وروڼو د کوچنیو حیوانانو
وه له غآره را وتلي په خوړو پسي
وږي سوي وه په غار کي په کورو کي
هرې خواته یې کتله بوڅ غوږونه
چي پیدا کړي د خوړلو ګدامونه
شا و خوا به یې سږمې را کشولې
د خپل ژوند لپاره هڅي یې کولي
پر ډیران باندي یې بیا موند یو پنیر
خوشحالې وه سو شروع د ویش بهیر
د پنیر پر ویش د دواړو شورماشور سو
شخړه جوړه سوه نفاق چې یې په کور سو
یوې پشي چي یې له لیري نظاره کړه
ور نژدي سوه او ور لویه یې فتنه کړه
پیشو وویله زه به مو قاضي سم
که واک راکړ دویش زه به په راضې سم
دواړه وروڼه موږکان په دې رضا سول
له پیشو څخه غوښتونکي د قضا سول
پیشو وویشئ پنیر په برخو برخو
یوه ډیره بله لږ سوه د دې برخو
دوړې ټوتې موږک سولو ناراضه
کیسه ولاړه تر جنجال او اعتراضه
بل موږک چي وو راضي له خپل قسمته
د پیشو له قضاوت او عدالته
پر را ږغ کړه چي قاضي دا بل باغي دئ
چي قضا د قاضي نه مني یاغي دئ
خلا صوه مي د خپل پلار او مور د زویه
د ده برخه ته د ځان لپاره بویه
پیشو سمدستي ور وتړل لاسونه
بند پر بند یې ماتول ور اندامونه
بیا پیشو هغه پنیر تر ستونې تیړکړ
له دوو وروڼو یې د عدل نکل هیر کړ
بیا یې څیري په منګولو یو موږک کړ
دا تړلي یې په دې کارو هک پک کړ
پیشو ژبه تیروله پر بریتونو
په خندا وه ،په نڅا، په اتڼونو
ویل عقل مو کوچنی دئ موږکانو
چي وروري تر مال قربان کړئ حیوانانو
ستا بدن به هم د ورور غوندي څیریږي
زما تیره منګول تر تا هم در رسیږي
د موږک چي اندامونه ریږدیدله
د نفاق او فیتنې پایله یې کتله
چي د خیټې او دمال پر سر ورور هیر کړي
دی به هم پیشو په زور تر ستوني تیر کړي

وروستي خپاره شوي مطالب