د پردېس سلاته ـ منظوم نکل

په مُشتريانو ريستورانت يو ؤ آباد
داسي هيواد کي چي بازار يې ؤ آزاد
د نړيوال شرکت وه څانګه دا زړه
د څو کړيو د ځنځير کړۍ وړه

ژر او آسان چا مړولای سوای خپل ځان
خواړه مشروب دلته چټک ول هم ارزان
چِپس پټاټې او شربتان به خرڅېدل
برګر خواره څوک کښېنستل څوک پاڅېدل

دلته کارګر ول بې حساب په کار کي بوخت
په پخلنځي کي به ولاړ ول سره جوخت
کار يې دقيق ؤ لکه وي چي زرګران
داسي چټک لکه ماشين ول دا خواران

په پخلنځي کي نصيحت کاوه يو کس
ويل يې بل ته چي صرف زيار باسه او بس
ويل ستا پلار چي راته وکړلې زارۍ
ستا په راتلو کي مي بيا وکړې همکارۍ

دېرش کاله مخکي وم زه ستا په شان يو ځوان
رامسافر سوم له وطنه، وم نا توان
زه پوروړی وم قرضې ولې جاري
دا ستا په شان چي مي کړه پېل دلته خواري

د چرګ اذان پر وخت به پېل سو زما کار
صافه کول به ما ميزونه په زر وار
د تشنابونو او دفتر او پخلنځي
پاکي مي دنده وه، کوله مي هرځي

هم آمران هم مزدوران هم کارګران
راضي زما څخه ول ټول دا همکاران
مدام آمر د کار ته وم چي تابعدار
ځکه نو وم مدام مشغول صاحب د کار

قرضې زما سوې په لس کالو کي ادا
خلاص له پيغوره سوم د پلار او د دادا
بيا دا کارګر په افتخار پرې کړ رومی
داسي په ناز لکه چي وي هغه غمی

وروځه يې پورته وه يوه او کښته بله
بيا په ګفتار سو ويل واوره زما ګله
پنځه ويشت کاله چي مي وکړلې پاکۍ
نو په نصيب مي سوې دا لوړي ترقۍ

ښه په مزه چي په روميانو کي اخته يم
وياړمه زه چي نن مامور په سلاته يم
شل کاله ته که په پردېس کي سې اخته
کيدای سي ستا هم په نصيب سي سلاته

احمدولي اڅکزی، د ۲۰۱۶م کال د اګست ۱۷مه نېټه