وراثتي کلی ـ منظوم نکل

په يو کلي کي سړی داسي ملا ؤ
نه عالم نه پرهېزګار او نه دانا ؤ

په يو کلي کي سړی داسي ملا ؤ
نه عالم نه پرهېزګار او نه دانا ؤ
نه يې ياده فاتحه نه يې اخلاص ؤ
نه په فرضو واجباتو يې سر خلاص ؤ
صرف قابض پر جماعت او پر منبر ؤ
نور له دين او له دنيا ډېر بې خبر ؤ
مسافر يوه ورځ راغلی جماعت ته
هک حيران سو د ملا صاب قرأت ته
مراعت پکښي هيڅ نه ؤ د اصولو
نه يې ياد ول آياتونه سل په سلو
مقتديان پسي ولاړ ول بې تنقيده
نه اصلاح وه نه ږغونه له تمهيده
مسافر پسله سلامه په بيان سو
په ټيټ ږغ يو مقتدي ته دی ګويان سو
کلی نه لري هيڅ ايا کوم امام بل؟
که درېږئ دې سړي پسي مدام تل؟
مقتدي ويل صرف دی بس زموږ امام دی
که زکوات دی که خيرات پر ده تمام دی
دی کوسی د مولانا نورلعلوم دی
چي تير سوی لوی عالم موږ ته معلوم دی
غور نيکه يې چي د سيمي لوی عالم ؤ
په تقوا کي په رشتيا بنده سالم ؤ
بيا نيک نوم په ميراث پاته سو و ده ته
لکه ؤ چي پاته سوی پلار نيکه ته
دا ملا که يې نيکه او که يې پلار دی
دوی جوړ کړی له نيک نومه یو بازار دی
د خپل جهل بنديوان ټول بندګان دي
د دې کلي خلک داسي سادګان دي
لکه څنګه چي ملا او مشران يې
اغاګان، تعويذګران او کشران يې
په ميراث باندي ځان پايي تر ابده
دوی ميراث د جهل ساتي تر لحده
مسافر ويل ژر تښتم له دې کلي
صرف ماضي ته چي ولاړ دي پکښي څلي
کوم ولس چي صرف ماضي باندي يې زور وي
که نن نه وي نو سبا به يې مخ تور وي

احمدولي اڅکزی، د ۲۰۱۸م کال د اپريل ۷مه نېټه، بون